Ik heb dus twee katten, broertje en zusje; Sjors en Sjimmie genaamd. Zojuist was ik even de kamer uit gelopen en hoorde een poosje later een hels kabaal. Ik vreesde dat er weer een bloempot gesneuveld was. Op zich zou dat geen ramp zijn, want het is inmiddels al een bonte verzameling van diverse potten in de vensterbank, omdat meerdere potten zo aan hun einde gekomen zijn. De plantjes overleven het steeds wel, gelukkig.
Maar toen ik even later de kamer weer binnenkwam zag ik een bekend geel matje onder de salontafel liggen. En ja hoor, in de keuken lag de prullenbak omver. Dat gele matje zit onderin een bakje kipfilet, om het vocht op te vangen en die hadden ze uit de prullenbak gehaald. Ik verdenk Sjors ervan. Ik laat hem wel eens de bakjes van het vlees leeglikken. De prullenbak is zo’n pushbin, dus ik vraag me af hoe hij het voor elkaar heeft gekregen om dat matje eruit te krijgen. Hij zal wel met z’n volle gewicht (en da’s al gauw 6 kilo) aan de prullenbak gehangen hebben en hem zo omver getrokken hebben.
Ach ja, het levert in ieder geval weer een mooi verhaal op. Ik wordt bijna nooit boos op ze (dat heeft bij katten ook weinig zin), wat dat betreft hebben ze een luizenleventje bij mij. Ze mogen alles, alleen ik laat ze liever niet naar buiten. Ondanks dat ik in een dorp woon rijden de auto’s regelmatig met 70 door de straat. Vertel de katten dan maar eens dat ze alleen in het weiland achter huis mogen spelen en niet voor bij de weg mogen komen. M’n eerste katje is door een auto aan z’n einde gekomen en dat zie ik liever geen 2e keer gebeuren. Aan de andere kant stikt het hier van de katten, dus waarom weten zij de auto’s wel te mijden?
O ja, Sjors krijgt genoeg te eten hoor… Iedere ochtend een vol bakje, dus hij zal het wel uit verveling gedaan hebben. Hij houd zich nu weer van de domme en ligt te genieten in de vensterbank.