Vanmiddag even een nieuw rondje gefietst om de “Grutte Earen” bij Burum heen. Letterlijk vertaald betekend het grote oren wat weer slaat op de gigantische schotelantenne’s. Eén daarvan is echt groot, wat op de foto’s lastig te zien is. Grappig was dat er vogels in en om de schotelantenne heen vlogen. Waarschijnlijk op jacht naar muizen. Men heeft ook overal waar het kon antenne’s geplaatst. Zelfs op de heuvel om de grote antenne heen.
Wikipedia zegt het volgende over het satellietstation: Het grondstation vormt de toegangspoort voor het verzamelen van Europees en intercontinentaal verkeer uit Nederland en omringende landen dat loopt over het telefoonnet en via straalzenders om het weer door te sturen naar satellieten, zodat het kan worden verzonden naar de eindbestemming via soortgelijke grondstations elders ter wereld. Het vormt onderdeel van Inmarsat. Het grootste deel van het terrein (noorden, oosten en midden) heeft deze functie. De schotels met een doorsnee van 11 meter zijn bedoeld voor het opvangen van al het langskomend satellietverkeer in het kader van de terrorismebestrijding. Hiermee zal Nederland uitgroeien tot de grootste ‘luistervink’ van Europa.
Het rare torentje met daarin een grote soort artisjok stond naast het satellietstation. Het is een kunstwerk. Met dit rondje van 35 kilometer erbij staat de teller van de fiets nu op 7500 km!
